 |
Patzcuaro Gölü, Yunuen Adası |
Meksika’daki ilk otobüs yolculuğumu Guanajuato’dan
Patzcuaro’ya yaptım. Ancak direk otobüs olmadığından önce 4 saatlik bir
yolculukla Morelia’ya ulaştım, sonrasında da 1 saatlik mesafedeki Patzcuaro’ya.
(Guanajauto-Moelia arası 243 Peso, Morelia-Patzcuaro arası 43 Peso) Morelia
terminalinde bilet almama yardımcı olan ve Patzcuaro otobüsüne kadar eşlik eden
Meksikalı arkadaşı unutmam imkansız.
 |
Patzcuaro |
 |
Patzcuaro |
Patzcuaro Meksika’nın diğer eyaleti Michoacan’ın bir şehri.
Bu eyaletin başkenti ise Morelia. Patzcuaro’ya ulaşınca ilk belirlediğim en
ucuz hosteli bulmam biraz zor olsa da beklediğimden iyi çıktığından başka bir
yer aramadan buraya yerleştim. Maria ve Jaime adlı bir çiftin işlettiği bir ev
ve 2 gün boyunca benden başka da sanırım kimse yoktu. (Casa Del Sol, gecelik
100 peso)
Patzcuaro’nın özelliği yine adı Patzcuaro olan gölden,
içindeki adalardan (özellikle Janitzio Adası) ve yine dokusunu korumuş koloni dönemine ait mimarisinden geliyor. Nasıl Guanajuato birbirinden farklı, renkli evlerden
oluşuyorsa Patzcuaro da beyaz ve kiremit renkli sıra sıra giden 2 katlı
evlerden oluşuyor. Özellikle tarihi binaların olduğu yerde farklı renkte bina
görmek imkansız gibi. Tabi görünen bu
binaların caddelere bakan kısmı, arka tarafları ise avlu ve başka binalar
şeklinde geniş alanı kapsayacak şekilde yapılmış.
 |
Hostelde yatağım |
 |
Patzcuaro |
 |
Patzcuaro |
Eşyaları hostele bıraktıktan sonra merkeze yürümem 10
dakikayı aldı, biraz sokakların arasında dolaşıp sonrasında göl kenarına
yürüyerek gitmeye karar verdim ama yol umduğumdan uzun çıktı ve pek bir
enteresan tarafı da yoktu. Ama göl çok hoşuma gitti. Kıyı kenarına yakın
kısımları üzeri otlarla kaplıydı. Bu otları San Diego’da da sahillerde çok
görmüştüm. Okyanusun sahile bıraktığı otlar, bir çeşit yosun sanırım. Tekneler bu otların arasından
geçmek zorunda. Dönüşü minibüsle yapıp salaş bir lokantada ne olduğunu
anlamadığım tacoslardan yiyerek ilk günümü noktaladım.
 |
Patzcuaro Gölü |
 |
Patzcuaro Gölü |
 |
Patzcuaro Gölü |
Meksika’ya geldiğimden beri dikkatimi çeken konulardan
birisi kadınların her yönüyle hayatın içinde olmaları. Hemen her yerde, her
işte kadınlara rastlayabiliyorsunuz. Bunun yanında belki toplumun tamamı değil
ama bir kısmının dindar (koyu Katolik) olduklarını görüyorsunuz. Kiliselerde
devamlı dua edenlere, bir gece vakti bir kiliseden ilahi söyleyerek çıkan
yüzlerce insana rastlayabiliyorsunuz. Ayrıca bir kilise önünde gördüğüm bir fotoğraf çekiminden bahsetmek istiyorum. Meksika'da (muhtemelen diğer Latin Amerikan ülkelerinde de) bir gelenek
varmış. Kızlar 15 yaşına geldiğinde, yani genç kızlık dönemlerine adım
attığında bir kutlama yapılıyor. Sonrasında gelinliği aratmayan güzel
bir kıyafetle ve mahallenin 5-6 delikanlısı ile fotoğraf çektiriliyor.
Kız babası için biraz masraflı bir kutlama imiş..
 |
Patzcuaro |
 |
Patzcuaro |
Ertesi günü ilk işim göldeki ünlü Janitzio Adası’na gitmek.
Gittiğimde sıradaki tekne yeni kalkmıştı. Bilet kesen kadın bir sonraki 30
dakika sonra kalkar dedi. (gidiş geliş 50 peso) Ben de o esnada göle bakarak zaman
geçirirken biraz ileride bir tekne yerel halk ve çocuklarla doluydu, acaba beni
de alırlar mı, zaman kaybetmemiş olurum diye düşünürken bir adam, ada, kültürel
gibi bir şeyler dedi. Ben de ada, Janitzio diye sordum, si si deyince atladım
tekneye, üstelik de 10 peso verdim. Meksikalılarla yolculuk etmek keyifliydi
ama Janitzio adasına yaklaştığımızda karışıklık olmasın diye çocuklardan birine
adayı gösterip Janitzio Island dedim, çocuk pis pis sırıtıp hayır anlamında kafasını
salladı. Başka bir adaya gidiyormuş tekne. Hemen bizim adama sordum, hani Janitzio
Adasıydı, adam eliyle; dönüşte seni bırakacağız dedi, emin misin dedim, si si
dedi. Diğer adaya, Yunuen Adasına ulaştığımızda 5-6 farklı tekne aynı anda geldi. Hepsi
yerel halk, herkes indi, bizim adama ben nolucam dedim, eliyle 1 yapıp dudağını
büzüştürerek sonra dedi, 1 saat sonra mı dedim, si si dedi. Yunuen Adası’nda
yaklaşık 5 saat kaldım :)
Adanın kültürel bir etkinliği varmış. Çevre köylerden ve Patzcuara’dan
öğrenciler, aileleri ve 5-10 tane de profesör ve bilmem ne diye tanıtılan
protokolden kişilerin katıldığı bir etkinlik oldu. Ortamdaki tek yabancı olduğum
için biraz fazla dikkat çeksem de Meksikalılara yakın olmak, onlarla vakit
geçirip onlara ısınmak açısından çok iyi oldu. Çocuklar, büyükler hepsi gayet
sıcak her yönüyle bana Anadolu insanını hatırlattı. İnsanlar belki birazcık
daha esmer, ocakta pişen ekmek daha ufak o kadar. Elbette farklılıklar var ama
benzerlikler çok daha fazla.Neyse, ben açıkçası halimden gayet memnundum ama son günüm olduğundan
Janitzio Adasını da kaçırmak istemiyordum. Etkinlik bir şekilde bitti, ben bu
sefer direk Janitzio Adası’na giden başka bir tekneye bindim. Gittiğimizde saat
4 olmuştu bile. Ama benim adayla olan işim de sadece 1 saat sürdü. Çünkü oldukça
turistik bir ada. Tepesinde José María Morelos isimli bir Meksikalının kocaman
heykelinin yer aldığı bir ada. Göle kesinlikle çok güzel bir görüntü katıyor.
Adada evler ve doğal olarak yaşam da var. Ama Yunan Adası’ndaki kültürel
etkinlik beni fazlaca tatmin ettiğinden Janitzio fazlaca ilgimi çekemedi. Bir
de çok fazla sahipsiz köpek vardı, Türkiye’yi hatırlattı bana.
 |
Patzcuaro Gölü |
 |
Patzcuaro Gölü |
 |
Patzcuaro Gölü, Janitzio Adası |
 |
Patzcuaro Gölü, Janitzio Adası |
 |
Patzcuaro Gölü, Yunuen Adası |
 |
Patzcuaro Gölü, Yunuen Adası |
 |
Patzcuaro Gölü, Yunuen Adası |
 |
Patzcuaro Gölü, Yunuen Adası |
 |
Patzcuaro Gölü, Yunuen Adası |
 |
Patzcuaro Gölü, Yunuen Adası |
 |
Patzcuaro Gölü, Yunuen Adası |
 |
Patzcuaro Gölü, Yunuen Adası |
 |
Patzcuaro Gölü, Yunuen Adası |
 |
Patzcuaro Gölü, Yunuen Adası |
 |
Patzcuaro Gölü, Yunuen Adası |
 |
Patzcuaro Gölü, Yunuen Adası |
 |
Patzcuaro Gölü, Yunuen Adası |
 |
Patzcuaro Gölü, Yunuen Adası |
 |
Patzcuaro Gölü, Yunuen Adası |
 |
Patzcuaro Gölü, Janitzio Adası |
 |
Patzcuaro Gölü dönüşte gün batımı |
Akşamı gayet güzel bir restaurantta sadece 70 pesoya (5 usd,
12 TL civarı) çorba, et yemeği ve meyveden oluşan menüyle bitirdim. Çorba
domates çorbası tadındaydı ama içinde patates cipsi (biraz kalınca) kırıntıları
vardı, tabi acı sos. Yediğim en güzel çorbalardan bir tanesiydi. Bu arada tahmin edeceğiniz üzere burada cips ve benzeri
yiyecekler çok yaygın. Bizdeki ayçiçeği çekirdeği gibi. Yaşlısı, genci sokak
satıcısından cips alarak yolda yiyerek gidiyor.
 |
Akşam Yemeğim |
Patzcuaro’ya gelmeye sonradan karar vermiştim ama açıkçası
çok memnun kaldım. Guanajuato gibi küçük ama insanı fazlasıyla tatmin eden bir
kasaba. Burası da (Janitzio Adası dışında) çok turistik değil. Hatta benden başka
yabancı gördüğümü hatırlamıyorum bile. Gayet güzel zaman geçirdiğim bu
kasabadan sonraki rotam daha büyük bir şehir Morelia.
 |
Patzcuaro |
 |
Janitzio Adasında çerez nihetine yediğim küçük balıklar (türü böyleymiş diye yedim, umarım yavru değillerdir) |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönderme