Lago Titicaca & Copacabana & Isla del Sol

Bolivya’daki son durağım Lago Titicaca.. Lago Titicaca Bolivya ve Peru arasında kalan 3800 metre yüksekliğinde bir göl.  Dünyanın en yüksek rakımlı en büyük gölü.  Ayrıca Inka tarihi açısından da önemli bir yeri var. İnka inanışına göre ilk İnkalılar burada doğmuş. Isla del Sol (Güneş Adası) ve yanındaki  daha küçük Isla del Luna (Ay Adası) adalarında ise güneş ve ayın doğduğuna inanılıyor. İnka inanışlarında doğa olaylarının ne kadar önemli olduğunu sanırım söylememe gerek yok.

Rurrenabaque & Amazon

Amazon'da Gün Batımı

Amazon Nehri, Güney Amerika'nın en batısında başlayıp doğusunda, Atlas Okyanusu'nda son buluyor ve dünyanın en geniş nehri. Aslında Amazon’a adını veren ana nehir Peru'da başlayıp Brezilya'da devam ediyor ama bu nehri besleyen diğer nehirlerle ve bitki örtüsü ile birlikte Amazon Brezilya, Peru, Kolombiya, Ekvator, Venezuela ve Bolivya'yı içine alan geniş bir bölge.

La Paz & Death Road

Ben ve şaha kalkmış bisikletim..

Dünyanın en yüksek rakımlı şehirlerinden bir tanesi La Paz, 4000 metre. Bazı yüksek mahallelerinde 4200 metreye kadar varıyor. Sucre’de tembellikle geçen 6 günden sonra bir gece otobüsü ile geldim La Paz’a. Sabah 6 civarında indim terminalden. Belirlediğim 1-2 hostele baktım, henüz sabah olduğundan check in için beklemem gerekiyordu, sonra yol üstünde gördüğüm bir hostelde tek kişilik odaya yerleştim. (Hostal Gloria, 55 bolivianos, 7 usd civarı) La Paz’da hostellerin çoğunda ortak paylaşımlı oda yok. Açıkcası artık alıştığımdan 4-6 kişilik odalarda kalmayı ve ortak alanların fazlaca olduğu hostelleri daha çok seviyorum.

Sucre

Sucre, gezim boyunca beni en çok şaşırtan şehirlerden birisi oldu. Açıkçası daha önceden Sucre’yi duyduğumdan gezi planıma eklemiştim ama çok da fotoğraflarına bakmamıştım. Bolivya’da böyle bir şehir beklemiyordum. Koloniyel tarzı binaları, dar sokakları, modern ve geleneksel yaşayan insanların güzel uyumu, üniversitesi ve çokça gördüğüm büyük küçük öğrencileriyle okul kenti havası, çok güzel kapalı pazarı ile bu şehri çok sevdim.

Salar de Uyuni

Uyuni turu fiyatları hakkında bir önceki yazımda (San Pedro de Atacama) detaylı bilgi vermiştim. Turu Şili’de San Pedro’dan satın aldım, 3 gün 2 gece. Aslında turlardan nefret eden birisiyim. Ama Uyuni’de başka türlü gezmek imkansız nerdeyse. Turu Uyuni’de yani Bolivya’da bitirmiş olacağım. Sonrasında da seyahatime Bolivya’da devam edeceğim.

San Pedro de Atacama

San Pedro de Atacama Şili’nin en kuzeyinde çöl içinde, küçük bir kasaba. Kasaba neredeyse tamamen buraya gelen turistlere hizmet ediyor. Bundan dolayı da oldukça turistik gözüküyor ve çekici gözüktüğünü söyleyemem. Şehre yine gece yarısı 10 gibi indik. Çantamı sırtıma yüklenip, hospedaje, habitacion diye otobüsten inenlerin başına üşüşen gençleri bir kenarda bırakıp şehrin merkezine doğru yürüdüm. Daha önce arkadaşım Lale’den bir hostel ismi almıştım. (Hostal Vilacoyo) Direk oraya gittim, Tek kişilik odada yer vardı, hostel fena gözükmüyordu orada kaldım. Bu arada 1,5-2 yıldır yollarda olup dünya turunu tamamlamaya yakın olan Lale ve arkadaşı İlker ile USA’ de San Francisco’da birkaç gün ile birbirimizi kaçırmıştık. Burada ise saatlerle kaçırmış olduk, çünkü onlar sabah ayrıldılar, ben ise gece geldim.

La Serena

Valpariosa'da iken Şili'de son kentim San Pedro de Atacama'ya direk mi gitsem (otobusle yaklaşık 24-25 saat) yoksa arada bir yerde mola versem mi diye birkaç gün düşündükten sonra arada bir yerde yer alan La Serena'da karar kıldım. La Serena Pacific kıyısında bir şehir. Bu arada hosteldekilerden birkaç haftadır kuzeyde çok fazla yağmur yağmış, her yeri seller götürmüş diye haberler duyuyordum. Umarım sorun çıkmadan Bolivya'ya kadar giderim diye umut ediyorum.

Valparaiso

Gezdiğim çoğu ülkede resmi başkenti dışında bir de kültür başkenti diye tabir edilen bir şehir oluyor. Guatemala’da Antigua, Bolivya’da Sucre, Peru’da Arequipa bunlara örnek. Şili’de ise bu şehir Pasifik kıyısında yer alan Valparaiso. Başkent Santiago’ya yakın, 2 saat uzaklıkta. Santiago’daki oldukça rahat hostelimden ayrılmak zor geldi ama uzun kalınca artık alışkanlıkla içimdeki kurtlar oynaşmaya başlıyor. Önce terminal ve 2 saat yolculuk sonrasında Valparaiso’dayım. Amacım eski şehir diye tabir edilen ve daha turistik olan bölgede bir hostele gitmek. Hem daha güvenli hem de çoğu hosteller burada. Buraya otobüsle nasıl giderim diye başladım yürümeye ama yarım saat sonra zaten ordaydım. Yolun sonunda biraz da tırmanmak gerekiyor, sırtımdaki eşyalarla bir de sıcak oldukça yoruldum. Hosteller oldukça pahalı, en sonunda Hostal Acuaerala’nın 6 kişilik dormitorisine yerleşiyorum. (10.000 Şili pesosu, yaklaşık 15 $) Benim dışımda sadece Brezilyalı bir kız var.